ความหมาย:
บุคคลที่หลงคิดว่าตนมีสติปัญญา คุณสมบัติ ความเชื่อ ค่านิยม หรือจริยธรรมเหนือกว่าผู้อื่น ทว่าแท้จริงกลับไม่มีความคิดเป็นของตนเอง ไม่มีจุดยืนที่ชัดเจน ไม่สามารถใช้ตรรกะหรือแสดงเหตุผลตามหลักวิทยาศาสตร์ได้ จึงมักอ้างสิ่งศักดิ์สิทธิ์หรือมีความเชื่อที่ผิดอยู่เสมอ ทั้งยังปากว่าตาขยิบ มีอคติและความดัดจริตสูง เกลียดนักการเมือง และไม่ชอบประชาธิปไตยแบบมีผู้แทน
ที่มา:
มาจากบุคคลที่อ้างว่าเกลียดเสื้อแดง แต่ไม่ยอมรับว่าตนเป็นเหลืองพันธมิตร บุคคลเหล่านี้เมื่อรวมตัวกันมักสวมเสื้อหลากสีสัน แลดูเหมือนของหวานประเภทหนึ่ง ใช้ในความหมายนี้ครั้งแรกโดย คำ ผกา ในราวปี ๒๕๕๓
ดู: สลิ่มปริ่มน้ำ, สลิ่มเสื้อแดง, ตอแหลแลนด์, ซึนเดเระ, ซึน
เดี๋ยวนี้มีสีฟ้าด้วยนะ แบบว่าไม่แดงไม่เหลือง แต่บูชาปชป.
จริงด้วย สีฟ้า สีน้ำเงิน 🙂
สลิ่ม เรียกเบาๆก็เจ็บ